نگاهی به عملکرد تیم ملی کشتی آزاد در المپیک 2012 لندن
مصدومیت رضا یزدانی بدبیاری ایرانی ها
وقتی قرعه و گوی هم با آزادکاران یار نبود
تلاش هیجان برانگیز و قدرتمندانه برترین و زبده ترین ورزشکاران دنیا در سی امین دوره بازی های المپیک که به میزبانی شهر لندن برگزار شد، یکشنبه شب در شرایطی خاتمه یافت که
کشتی ایران در این رقابتها صاحب 3 مدال طلا، یک مدال نقره و دو مدال برنز شد.
به گزارش روابط عمومی فدراسیون کشتی ، نتایجی که طی هشت روز پیکارهای کشتی بازی های المپیک 2012 لندن (البته بدون احتساب رقابت های دو روزه کشتی زنان که در فواصل مسابقه های دو رشته کشتی فرنگی و آزاد انجام شد) برای کشتی ایران رقم خورد، از زوایا، جنبه ها و دیدگاه های مختلف، قابل بررسی و تعمق است و طبیعا با توجه به نتایج متضاد و متفاوت دو تیم کشتی آزاد و فرنگی البته از حیث مرغوبیت و نوع مدال و نه تعداد آن، نظرات و تفکرات مختلف اهل فن و کارشناسان ورزش کشتی را در پی دارد.
اینکه تیم ملی کشتی فرنگی کشورمان با دریافت 3 مدال طلا و کسب مقام قهرمانی در بازی های المپیک لندن در مقایسه با تیم ملی کشتی آزاد، نتیجه خیره کننده و موفقی گرفت، بر کسی پوشیده نیست.
برای بررسی دقیق و موشکافانه نتایج دو تیم ملی کشتی آزاد و فرنگی کشورمان در بازی های المپیک 2012 لندن و رسیدن به دلایلی که ملی پوشان کشتی آزاد ما را از دسترسی به مدال های طلای المپیک باز داشت، بایستی نگاه های احساسی، عجولانه، شتابزده و غیرمنطقی را کنار گذاشت تا بتوان به پیشرفت کشتی کشورمان کمک کرد.
عملکرد بسیار درخشان مردان توانمند و ساخته و پرداخته تیم ملی کشتی فرنگی ایران با تصاحب 3 مدال طلا که می توانست با قربانی نشدن 'سعید عبد ولی' قهرمان سال 2011 جهان به 4 مدال طلا هم برسد، شرایط را از هر نظر برای کشتی گیران پرتوان و کارآمد تیم ملی کشتی آزاد ایران و کادر فنی مجرب این تیم بسیار سخت و سنگین کرد و مسوولیت بسیار سنگینی بر گرده قهرمانان و مربیان کشتی آزاد قرار گرفت، رشته ای که همیشه بیشترین تعداد مدال های ورزش ایران را از المپیک ها دریافت کرده است.
در شرایطی که از آخرین تک مدال نقره کشتی فرنگی ایران که توسط 'رحیم علی آبادی' در بازی های المپیک 1972 مونیخ بدست آمد، 40 سال گذشت تا کشتی فرنگی ایران، دیگر بار در المپیک به مدال برسد اما کشتی آزاد ایران در طول این دوره طولانی در هیچ المپیکی حتی حداقل با دسترسی به یک مدال برنز، بدون مدال نماند.
نا گفته نماند، به غیر از المپیک 1956 ملبورن که در آن کشتی آزاد ما موفق به دریافت 2 مدال طلا و 2 نقره شد و نیز همین المپیک 2012 لندن که کشتی فرنگی ما در آن به دریافت 3 مدال طلا مفتخر شد، کلا هیچ دوره از بازی های المپیک بنا به دلایل گوناگون برای کشتی ایران که همیشه جزو قدرت های ممتاز و برتر دنیا به حساب آمده، خوش یمن نبوده است.
حقیقت را باید پذیرفت که مردان پرتوان و کارآمد کشتی آزاد ایران در المپیک لندن، به سان و هم اندازه همتاهای فرنگی کار خود در کارزار المپیک لندن، مردانه و شجاعانه جنگیدند و سخت ترین و سنگین ترین کشتی های دوران قهرمانی خود را گرفتند و قدم عقب نگذاشتند.
کشتی های زیبا و شجاعانه مسعود اسماعیل پور، صادق گودرزی، احسان لشکری، رضا یزدانی و کمیل قاسمی را بایستی بار دیگر مرور کرد و دید که آنان فقط به عشق مردم و میهن خود و با انگیزه پیروزی و قهرمانی در المپیک گام روی تشک های محسور کننده ورزشگاه 'اکسل' شهر لندن گذاشتند.
جملگی آنان همچون جوانان شجاع و دلاور کشتی فرنگی ما مردانه جنگیدند و کشتی های زیبایی را در عرصه المپیک لندن به نمایش گذاشتند و در این بین کشتی گیرانی چون 'احسان لشکری' و 'کمیل قاسمی' که حتی یک بار هم در پیکارهای کشتی قهرمانی جهان نیز شرکت نکرده بودند، با تصاحب مدال برنز المپیک، به کشتی دنیا و قرار گرفتن در جمع مدعیان درجه یک وزن های 84 و 120 کیلوگرم جهان معرفی شدند.
بر این اعتقادیم که هم 'محمد بنا' و هم 'رسول خادم' که مسوولیت رهبری و هدایت ملی پوشان کشتی فرنگی و آزاد ایران و کادر فنی دو تیم را در المپیک لندن برعهده داشتند، از دانش، فهم، شعور، درایت و توانایی بسیار بالایی در کشتی برخوردارند و جزو بهترین مربیان و تئوریسین های کشتی دنیا به حساب می آیند، با این تفاوت که محمد بنا هشت سال زودتر کار خود را به صورت زیربنایی در تیم ملی کشتی فرنگی ایران شروع کرد اما رسول خادم فقط هفت ماه است کار مسوولیت فنی کشتی آزاد را برعهده گرفته است، اگر رسول خادم حداقل دو سال پیش تیم ملی کشتی آزاد ایران را تحویل می گرفت، شاید اکنون شرایط برای تیم ملی کشتی آزاد ایران در المپیک لندن فرق می کرد و این تیم همانند کشتی فرنگی ما نتیجه می گرفت.
در المپیک لندن، نحوه زیرگیری های کشتی گیران آزاد ما از هر دو پای حریفان کاملا با گذشته فرق کرده بود و کشتی گیران ما با زیرگیری های یک خم و دو خم و زیرهای انفجاری، زیر سر رو، زیر از مچ پا و زیر از بغل به راحتی به پاهای حریفان رسیده و کشتی های تهاجمی و کاملا ایرانی را که مبتنی بر همین گونه زیرگیری هاست، بارها به نمایش گذاشتند.
در بین هفت کشتی گیر تیم کشتی آزاد ما به استثناء 'حسن رحیمی' و 'مهدی تقوی' که از تقوی به دلیل در اختیار داشتن دو مدال طلای جهان از او انتظار بسیاری می رفت، در بقیه نفرات عنصر جنگندگی و میل پیروز شدن در مقابل حریفان کاملا مشهود بود.
در واقع حضور کوتاه مدت 'رسول خادم' (حدود هت ماه) در راس کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد ایران، تاثیر خود را گذاشته بود، قرعه های دشوار و کشتی گرفتن با حریفان سرسخت، بویژه در دورهای اول و دوم یکی دیگر از موانع رسیدن به موفقیت های بیشتر کشتی گیران آزادکار ما بود.
مساله ای به نام قرعه مناسب برای همه کشتی گیران و تیم های دنیا بسیار دلچسب و دوست داشتنی است و همه قهرمانان کشتی آزاد و فرنگی دنیا می خواهند که با قرعه های خوب و مناسب که راه رسیدن آنها را به دیدار نهایی هموار کنند، روبرو شوند و این مساله ای کاملا طبیعی است و نقطه ضعف برای هیچ کشتی گیری به حساب نمی آید.
اما در المپیک لندن، قرعه برای هیچ یک از کشتی گیران آزادکار ما حتی برای 'احسان لشکری' و 'کمیل قاسمی' که با مدال، صحنه المپیک را ترک کردند، روی خوش نشان نداد.
حتی برداشتن 'گوی' در قانون 'کلینچ' برای گرفتن خم حریف در شرایط مساوی اصلا به سود کشتی گیران ایرانی نبود و با برداشتن هر گوی، قرعه خم گیری که مساوی با خاک شدن و امتیاز از دست دادن است، به نفع رقبای کشتی گیران ما تمام شد که همه اینها دلالت بر خوش یمن نبودن کشتی ما در المپیک ها دارد!
در تمام کشتی های انجام شده و در قانون 'کلینچ' حتی یک 'گوی' از داخل کیسه رییسان تشک به نفع کشتی گیران ما در نیامد که واقعا جای تعجب دارد!
'رضا یزدانی' امید نخست تیم ملی کشتی آزاد ایران برای تصاحب مدال طلای بازی های المپیک لندن که کشتی های بسیار سختی با 'عبدالسلام گادیسوف اف' از روسیه و 'ماگومد موسی اف' از قرقیزستان گرفت، در مرحله نیمه نهایی مقابل 'والری آندریتسف' کشتی گیر اوکراینی به شدت مصدوم شد و نتوانست تا پای فینال پیش بیاید و روانه بیمارستان شد که فقط می توان آن را بدبیاری بزرگی برای تیم ایران تلقی کرد.
مساله دیگری که باید به آن اشاره کرد، پیشرفت و رونق کشتی آزاد در دنیا است که این مساله سوای تیم روسیه در بین تیم های کشورهای روسی زبان (اقمار روسیه) از جمله جمهوری آذربایجان، گرجستان، اوکراین، ازبکستان، قزاقستان، قرقیزستان، بلاروس و ... کاملا مشهود و ملموس بود و نشان داد که این کشورها در کنار قدرت بزرگی به نام ایران، کشتی دنیا را همچنان سرپا و سرزنده و شاداب نگه داشته اند که جای خوشحالی است.
المپیک لندن همچنین نشان داد کشورهای دیگری همچون آمریکا، ژاپن، ترکیه، کره شمالی، کوبا و آلمان که از اریکه قدرت فرو افتاده بودند، بار دیگر خود را بازیافته و در بین تیم های خوب دنیا جای گرفته اند که البته باید در کنار این کشورها، نام هندوستان را هم اضافه کرد و نباید به سادگی از کنار نام کشتی گیران هندی گذشت
|
روز بخير كاربر مهمان! 
تبادل
لینک هوشمند
